Αμερική, τέλη της δεκαετίας του ’60: οι διαμαρτυρίες κατά του πολέμου στο Βιετνάμ κορυφώνονται, οι μαύροι διεκδικούν τα δικαιώματά τους δυναμικά, ο άνθρωπος προσγειώνεται στο φεγγάρι και ο «Λαγός» Χάρι Άνγκστρομ σε μια πραγματικότητα που δεν φαίνεται να βγάζει κανένα νόημα. Πού πήγαν όλες εκείνες οι βεβαιότητες που, όσο κι αν τον έκαναν να θέλει να τους ξεφύγει, κρατούσαν τον κόσμο σταθερό στη θέση του; Όταν και η γυναίκα του τον εγκαταλείπει για κάποιον άλλον, αφήνεται αμήχανος και αναποφάσιστος να ατενίζει το μέλλον με όρους του παρελθόντος, παραμένοντας ωστόσο πεπεισμένος πως η ζωή αποκλείεται να τελειώνει στα τριάντα πέντε…

Δέκα χρόνια μετά το Λαγέ τρέξε, ο Λαγός επιστρέφει για το δεύτερο μέρος της τετραλογίας με επίκεντρο τον ίδιο και ο Τζον Απντάικ σπρώχνει ξανά τον ήρωά του στα άκρα, σ’ ένα χορταστικό μυθιστόρημα που αφουγκράζεται τους σφυγμούς του μέσου Αμερικανού –και μαζί του δυτικού πολιτισμού που τον εξέθρεψε– πάνω που αρχίζουν να αυξάνονται επικίνδυνα.